Talent is een hulpmiddel

Dit is geschreven voor het gratis online magazine Choicez life & mindstyle magazine 

Het stond in de Juli-editie van 2011

---

We komen allemaal met talenten de fysieke dimensie binnen. Deze zijn slapend aanwezig tot we ze gaan gebruiken. Velen zoeken of hebben er naar gezocht, meestal vanuit de drang ergens goed in te willen zijn en te willen presteren. We worden al vroeg in ons leven geacht een richting te kiezen in wat we willen worden en zijn geconditioneerd om een richting te bedenken die ons succes en status oplevert. We vergeten dat plezier hebben in wat je doet uiteindelijk belangrijker is en dat we daarmee vanzelf onze talenten gaan gebruiken en benutten. Zelfs als we daar niet bewust van zijn. Maar hoe werkt dat, wat is je talent en is het kennen van je talent nuttig of maakt het niks uit?

Door vragen te stellen zullen we proberen wat meer informatie over dit ongrijpbare iets te krijgen.

Wat is talent?

Een talent is een verzameling basiselementen die gevormd zijn in je ziel voor gebruik tijdens je vele levens in de verschillende dimensies. Deze basiselementen kunnen in verschillende samenstellingen meegenomen worden naar een leven om je te ondersteunen in de taken en lessen die je op je genomen hebt in dat leven. We vullen ze aan met eigenschappen van onze ouders, waardoor we deze kunnen combineren met de basis van ons talent. Meestal richt je je talent in een leven op één bepaalde richting, maar is tegelijkertijd in te zetten bij uiteenlopende bezigheden waar je plezier in hebt.

Heb ik wel ergens talent en hoe vind ik dat talent?

Iedereen heeft talenten, dus ook jij, maar het vinden ervan is onbelangrijk. Of we ons talent nu kennen of niet, we zullen het gebruiken omdat het een integraal onderdeel is van wie we zijn. Je talent is het makkelijkst te vinden in je passie, hetgeen je het liefst doet, maar je talent zal zich manifesteren in alles dat je leuk vindt om te doen. Zelfs als dit ogenschijnlijk niks met je talent te maken heeft. Om dit concept wat duidelijker te brengen kijken we naar een voorbeeld.

Stel, je vind het heel erg leuk om te schrijven en je talent is muzikaliteit. Maar schrijven over muziek of muziek/liedjes schrijven is niet je ding. In plaats daarvan schrijf je graag verhalen. Ook daarbij zal je muzikale talent zich manifesteren, want zinnen hebben een ritme en een verhaal verloopt als een melodie. Een muziekstuk en een verhaal laten je beide meevoeren op de golven van hetgeen dat ermee verteld wordt.

Is je talent altijd je passie of wordt je passie je talent?

Om deze vraag op de juiste manier te beantwoorden, kijken we eerst naar wat passie eigenlijk is. Je passie is hetgeen je het liefste doet, waar je volledig in op kan gaan. Tijd en ruimte verdwijnen op het moment dat je ermee bezig bent. Oftewel, je passie is iets wat je zo leuk vindt om te doen dat je er het liefst de hele tijd mee bezig bent.

De reden dat je het zo leuk vindt om te doen is omdat de basis van je talent sterke raakvlakken heeft ermee. Je talent hoeft niet persé perfect erop aan te sluiten, maar zorgt wel er voor dat je er makkelijker mee begint. Tijdens het uitoefenen van je passie verbeter en verfijn je de basis en ontwikkel je bijbehorende talenten in de gebieden die niet in je basistalent zitten. Hierdoor zal je dus steeds beter worden in de uitvoering van je passie.

Als dus verhalen schrijven je passie is en je basistalent muzikaliteit, zal je schrijven al gelijk ritmisch en melodisch verlopen. naarmate je het vaker doet zal het ritme van de zinnen en de melodie van het verhaal verbeteren en verfijnen, maar ook zal je een talent in het gebruik van taal (ruim gezien) ontwikkelen. Je talent is dus niet altijd je passie, maar is er altijd voor te gebruiken. Je passie ontwikkelt zich tot bijbehorende talenten tijdens het regelmatig uitvoeren van je passie.

Als iemand je vertelt wat je talent is, moet je er dan iets mee?

Simpel gezegd, nee, tenzij het aansluit bij wat je leuk vindt om te doen. Het is ook goed om te onderzoeken wat je leuk vindt zonder overtuigingen te gebruiken die je vertelt dat je iets niet kan.

Het is goed te luisteren naar iemand die je vertelt dat iets je talent is, maar staar je er niet blind op. Je talent kennen kan je ook weg leiden van wat je echt leuk vindt om te doen en doen wat je leuk vindt is uiteindelijk belangrijker. Je kan je muzikale talent hebben meegenomen om je te ondersteunen bij het schrijven en zo je talent voor taal te ontwikkelen. Maar als iemand je vertelt dat je viool zou moeten spelen vanwege je muzikale talent en je doet dat, dan loop je het plezier dat je in schrijven zou hebben mis. Bedenk ook dat dergelijk advies meestal gegeven wordt vanuit de overtuiging dat men succes moet hebben in het leven. We laten daarbij buiten beschouwing dat iemand je ook als compliment kan wijzen op een talent. Deze mag je met dankbaarheid ontvangen.

Hoe vind je je passie?

Je passie kan je vinden door uit te proberen wat je leuk vindt. Vaak sluiten we in onze zoektocht al mogelijke bezigheden buiten omdat we denken dat we het niet kunnen, het geen geld oplevert of bang zijn wat anderen ervan zullen denken.

Het enige dat telt is dat je plezier hebt in wat je doet of dit nu succes oplevert of niet. Als je er plezier in hebt, word je er vanzelf beter in en ontwikkel je nieuwe talenten die je eventueel kan gebruiken in andere levens. Zo leren we steeds bij en doen we ervaringen op waardoor we ons steeds verder ontwikkelen.

Doe wat je leuk vindt om te doen en je talent zal je vanzelf erbij helpen.

De hoofdrol van je leven

Dit is geschreven voor het gratis online magazine Choicez life & mindstyle magazine 

Het stond in de April/Mei-editie van 2011

---

Lange tijd geleden vond ik het leven lijken op een film of toneelstuk waarin ieder de hoofdrol speelt in zijn of haar leven. Tegenwoordig zie ik het nog steeds zo en zie dat deze gedachte enkele belangrijke wijsheden bevat.

Ons leven volgt een kneedbaar script die we zelf schreven en waarin we onszelf de hoofdrol in hebben gegeven. Onze gidsen helpen ons tijdens de uitvoering van het script, zodat we langs de belangrijkste scenes komen van dat script. Je hebt dus de hoofdrol in jouw leven.

De hoofdrol

Je hebt de hoofdrol in je leven, wat betekent dat jij de belangrijkste acteur bent in het script van je leven. Velen zullen zeggen dat dit niet zo is, want hun partner, of vaker voorkomend, hun kinderen staat op de eerste plek. Ondanks dat deze gedachte mooi is als je het vanuit empathisch oogpunt bekijkt, klopt het niet. Het gaat er vanuit dat er maar één persoon op de eerste plek kan staan en er dus maar één hoofdrol is te vervullen in je leven.

Uiteindelijk kan alleen jij jouw leven ervaren. Niemand die voor jou adem haalt, je benen beweegt en gedachtes vormt. Dat doen we allemaal zelf, dus heb je de hoofdrol in je leven waarin je zelf de keuzes maakt die je route bepaalt waarop je de lessen ervan ervaart.

Het script

Voordat we geboren worden, ontwerpen we een script voor het fysieke leven waarin staat welke levenslessen we willen leren. We kiezen de omgeving zoals het land (cultuur), de plek in het land, maatschappelijke positie en andere factoren die bijdragen aan de vorming van de levenslessen die we vaststelden voor de fysieke reis.

We kiezen ook het gezin waarin we onze reis starten, waarvan de ouders eigenschappen bezitten die we kunnen gebruiken om op de juiste manier met situaties om te gaan zodat we de lessen ervan kunnen leren. Vervolgens zijn we er nog niet, want daarna moeten we nog de personen uitkiezen die de bijrollen spelen, de tegenspelers en de figuranten.

We krijgen natuurlijk een hoop hulp bij het schrijven van ons script, zoals de gidsen die je zal helpen in de situaties te komen die de lessen bevat die je van te voren bepaalde. Je gidsen helpen je ook als je tijdens de uitvoering van je script veranderingen wil aanbrengen zoals lessen toevoegen of weg laten. Maar alleen jij bepaalt daarin, want jij hebt de hoofdrol.

Tegenspelers, bijrollen en figuranten

Omdat de figuranten slechts willekeurige voorbijgangers zijn die je uitzicht verfraaien en mede de sfeer bepalen waarin je de situaties ervaart, gaan we gelijk door naar de bijrollen.

De bijrollen worden vervult door personen met wie al vele levens doorbrengen en met wie we hebben afgesproken elkaar te helpen bij het laten ontstaan van situaties en ervaringen. Terwijl we de hoofdrol in ons leven spelen, hebben we meestal ook bijrollen in de levenslessen van de personen die een bijrol spelen in jouw script. Denk bij bijrollen aan familie, vrienden, collega’s, etc. Het is een rol die zelden je leven lang in je script voorkomt en je kan er dus vanuit gaan dat deze personen of figurant worden of op een bepaald moment verdwijnen uit je script als hun rol erop zit. Het is dus duidelijk af te raden een bijrol in je eigen script te gaan spelen en iemand anders de hoofdrol te geven, want dan zal je script een stuk korter duren dan de bedoeling was.

De term tegenspelers is eigenlijk incorrect want hun rol is meestal niet tegen je gericht, maar met je. Deze rollen worden vervult door personen die hun script willen koppelen aan jouw script en samen met jou hun en jouw levenslessen ervaren en erbij te helpen. Dit is je partner en/of je kinderen. Deze personen willen we op de eerste plek zetten in ons leven en dat is logisch. We willen voor ze zorgen en door de liefde voor hun hebben we de neiging onszelf weg te cijferen. Maar zoals we alleen van anderen kunnen houden als we van onszelf houden, kunnen we alleen goed voor anderen zorgen als we eerst voor ons zelf zorgen. Ze hebben hun rol in ons leven gekozen op basis van je hoofdrol in jouw leven en alleen als jij die hoofdrol speelt geef je de omstandigheden die zij nodig hebben voor het spelen van hun hoofdrol in hun leven.

Zet jezelf op de eerste plaats en speel je hoofdrol. Niemand anders kan die rol voor je spelen en de mensen in je omgeving rekenen erop, zodat ook zij hun hoofdrol kunnen vervullen en daarmee hun levenslessen leren waarvoor ze in het fysieke kwamen om te ervaren.

Balans opmaken in het Nu

Dit is geschreven voor het gratis online magazine Choicez life & mindstyle magazine

Het stond in de Maart-editie van 2011

---

Op veel verschillende plekken van evenveel bronnen wordt aangeraden om in het Nu te blijven, in het heden te blijven. Het is ook het advies dat ik zelf vrijwel altijd geef, maar er zijn momenten in je leven dat we toch even terug willen kijken naar het pad dat we bewandeld hebben. Dit doen we vaak op momenten dat we een balans opmaken om te bepalen of we de juiste richting op gaan, waar we nu staan en wat we van de toekomst willen.

Zulke momenten hebben we vaak als we belangrijke keuzes moeten maken of juist als er schijnbaar geen enkele keuze zich aandient.

Het zijn belangrijke momenten, want op deze momenten heroverwegen we veel en zijn daardoor ontvankelijk voor het loslaten van oude structuren die ons prima gediend hebben in het verleden, maar ons nu alleen maar tegen houden.

Terug kijken naar het verleden en vooruit kijken naar de toekomst gebruiken we vaak op die momenten en je kan dat tijdreizen noemen. Maar ook verlaten we dan het Nu. Het is mogelijk dit te doen zonder het Nu te verlaten. Maar voordat ik dat behandel is het noodzakelijk om eerst naar tijd te kijken om te zien hoe het werkt.

Tijd

Tijd is in de metafysica een ingewikkeld iets. Het wordt door veel bronnen, waaronder gechannelde berichten, als illusie aangemerkt en men doelt dan met name op liniaire tijd. Ook wordt tijd vaak als circulair voorgesteld, dit omdat het circulaire van tijd een makkelijker concept is om uit te leggen en aan te tonen dat tijd niet liniair is.

Ik zal proberen het zo simpel mogelijk te houden.

In een fysieke 3^de dimensie manifesteert tijd zich als liniair, waarbij het verleden achter je is en de toekomst voor je. Dit kennen we allemaal, want dat gebruiken we dagelijks.

In een circulair tijdsysteem, wat gebruikelijk is in de 5^de dimensie en 6^de, is het verleden voor ons en achter ons net als de toekomst. Oftewel de toekomst en het verleden moeten nog gebeuren en zijn tegelijkertijd al gebeurt. Circulair is voor ons al lastig te bevatten en om het niet onnodig ingewikkeld te maken zal ik dit systeem gebruiken om uit te leggen hoe je de balans kan opmaken zonder het Nu te verlaten. Maar eigenlijk werkt tijd volgens het chaos-principe, het beweegt alle kanten tegelijkertijd op net als energie.

Terug kijken in het Nu

In een circulair tijdssysteem, welke prima te gebruiken is terwijl we in een liniair systeem zitten, is het verleden niet alleen al geweest, maar moet het ook nog gebeuren. Dat wil zeggen dat we ondanks de ervaringen die we hebben gehad in het verleden we deze nog gaan ervaren en dus te veranderen is. Dit alles gebeurt in het heden, het Nu. Alles wat we hebben ervaren is nu in ons leven. We gebruiken de ervaringen in situaties die zich afspelen en basseren daar onze keuzes op. Omdat het verleden, waarin we deze ervaringen op doen, in een circulair systeem ook nog voor ons ligt, kunnen we in die situatie de ervaring die we gebruiken veranderen. Hierdoor maak je andere keuzes.

Laten we naar een voorbeeld kijken;

In het verleden liep ik onderweg naar huis langs een groepje jongeren, die mij vervolgens uitscholden en lege blikjes naar me wierpen. Mijn ervaring leerde mij voortaan om te lopen.

Nu kom ik onderweg naar huis weer een groepje jongeren tegen en allerlei keuzes dienen zich aan. Ik kan ervoor kiezen dat het verleden vasstaat en mijn ervaring ervan gebruiken door om te lopen. Ik kan ook ervoor kiezen dat dit dezelfde situatie is uit het verleden en daarmee het verleden herschrijven. Ik kies het laatste en verander het verleden in een flits door te stellen dat er niks gebeurt om vervolgens langs het groepje te lopen zonder dat er iets gebeurt.

Zoals je in het voorbeeld kan zien, basseren we meestal onze keuzes op wat we ervaren hebben in het verleden. Dezelfde keuzes kunnen we ook basseren op wat we willen ervaren en onze verwachtingen maken op basis daarvan. Hierdoor blijf je in het Nu en herschrijf je het verleden dat achter en voor je ligt.

Vooruit kijken in het Nu

Vaak stellen we ons voor hoe iets zal zijn in de toekomst en zien dan voor ons wat er gebeurt als we bepaalde keuzes maken. We zien op die momenten één mogelijkheid van uitkomst van onze mogelijke keuze. We draaien daarmee de boel om, want we bekijken een keuze en bepalen daarmee of het een gewenste uikomst is.

Uitkomsten van onze keuzes worden door onze verwachtingen gecreëerd. Het is dus beter in het Nu te blijven en eerst te bepalen wat we willen van de toekomst. Naar welk doel werk je? Waarom? En wat verwacht je ervan?

Het zijn vragen die we in het heden aan onszelf vragen en beantwoorden.  Als je eerst bepaalt wat je wil ervaren in de toekomst en daarna kijkt welke keuze daarbij het beste past en de verwachting hebt dat deze keuze hetgeen je wil ervaren zal geschiedden, blijf je in het Nu, want je hoeft niet meer in de toekomst te kijken welke gevolgen je keuze hebt. Je hebt dat al bepaalt in het Nu

Balans opmaken in het Nu

Terugkijken en vooruit kijken in het Nu kunnen we oefenen in het heden zodat we op het moment dat we een balans gaan opmaken om onze route te bepalen dit zonder moeite doen zonder het Nu te verlaten.

En dan kom je op zo’n moment dat je de balans wil opmaken.

Om in het Nu te blijven, kijken we niet naar het verleden en wat we er in hebben ervaren, maar kijken naar het heden en zien waar we nu zijn. We bepalen vervolgens waar we naartoe willen en hoe we dat willen ervaren en zoeken de keuze die past bij waar we nu zijn en kan leiden naar hetgeen we willen ervaren dat leidt naar het punt waar we willen uitkomen. Onze verwachtingen van die keuze bepaalt vervolgens hoe we het ervaren.

En dat allemaal in het Nu

Kleuren van liefde

Dit is geschreven voor het gratis online magazine Choicez life & mindstyle magazine

Het stond in de Februari-editie van 2011

---

Liefde is lichtenergie in zijn puurste vorm. Zoals het licht van onze zon wordt gebroken in verschillende kleuren (zoals bij een regenboog), zo wordt de lichtenergie van liefde bij het binnen komen van onze dimensie ook gebroken in verschillende kleuren. Deze kleuren van liefde kennen we beter als woorden zoals o.a. compassie, mededogen, begrip, vergeving en meer.

Deze kleuren zijn ons allemaal wel bekend, maar het is altijd leuk om ze nog eens langs te gaan, goed te bekijken en zien of we ze al ons leven laten kleuren.

Acceptatie
Jezelf accepteren zoals je bent, inclusief de eigenschappen die je minder mooi vindt van jezelf, is een belangrijke stap in het tonen van liefde naar jezelf en houden van jezelf. Je minder mooie kanten accepteren betekent niet dat deze veranderen onnodig is, als je ze wil veranderen, maar het maakt het veranderen ervan makkelijker omdat je ze ziet zoals ze werkelijk zijn.

Acceptatie is de kleur van liefde die de vrije keuze van de individu respecteert. Je omgeving accepteren zoals ze zijn, is de liefde die zegt dat ze mogen zijn wie ze zijn inclusief hetgeen we als minder prettig ervaren.

Gebeurtenissen en situaties accepteren maakt je bewust van de keuzes die je hebt om deze naar de uitkomst te sturen die jij wenselijk vindt.

Begrip
Om begrip te tonen, hoef je datgene niet te begrijpen. Meestal begrijp ik niet waarom mensen klagen over bijvoorbeeld het weer, maar ik kan wel begrip tonen dat ze zelden weersituaties tegen komen die ze als prettig ervaren. Zonder het te begrijpen, accepteer ik het, zodat ik begrip kan tonen en daarmee deze mooie kleur van liefde laat zien aan de omgeving. Acceptatie is daarom nodig om begrip te tonen.

Begrip tonen is de kleur van liefde die medeleven toont en de gevoelens en emoties van jezelf en de ander accepteert. Toon dus ook begrip naar jezelf als je ‘fouten’ maakt of een emotie ervaart die je als negatief bestempelt. Meestal zijn ze prachtige lessen die je ontwikkeling ondersteunt en laat groeien.

Compassie
Door iemand te accepteren zoals diegene is en begrip te tonen, toon je de kleur van compassie, die je verbindt met deze persoon. Compassie geeft je de mogelijkheid je in te leven in iemand’s situatie vanuit liefde, zodat deze persoon zich niet meer alleen voelt in zijn/haar leven of situatie.

Door compassie zijn we in staat daden van uitzonderlijke liefde te doen, zoals je leven riskeren in een poging je hond te redden uit een wild stromende rivier. Compassie naar jezelf brengt je ertoe jezelf in de spiegel te kunnen aankijken en te zeggen: “Ik hou van je!”.

In het woordenboek staat dat compassie medelijden is, maar medelijden is een kleur van angst die voortkomt uit het zien dat het jou ook kan overkomen.

Mededogen
Mededogen is de kleur van liefde die direct na compassie komt. Zodra we via acceptatie en begrip tonen, compassie laten zien aan iemand, kunnen we de persoon aan wie we het tonen, helpen zonder ons te laten meeslepen in de energie van emoties van de ander. Mededogen is dan ook de kleur van liefde die we tonen zolang we gecentreerd blijven zonder het leed van de ander op onze schouder te nemen.

Het leed van de ander proberen te dragen ontneemt de ander de kans belangrijke levenslessen te leren voor de zielsgroei. Door via compassie mededogen te tonen, kan je de persoon helpen deze les te vinden en te leren, zodat de situatie snel beter wordt.

Ook mededogen wordt vaak verward met medelijden, waarbij het medelijden betekent dat je uit je eigen energie bent gestapt en het leed op je schouders genomen hebt om mee te lijden.

Vergeving
De mooiste en meest krachtige van het kleurenspectrum der liefde is vergeving. Door te vergeven toon je dat je ziet dat je begrip hebt en accepteert dat alles gebeurt om je ziel te laten groeien via ervaringen. Vergeving is de liefde voor jezelf en je medemens die je leren te groeien en dankbaarheid deze lessen te mogen krijgen.

Vergeef jezelf, want wat we als fouten zien of liever anders hadden gedaan, zijn de mooie lessen van het leven zonder wie we niet op de plek hadden kunnen zijn waar we nu staan. Vergeef de anderen, zij zijn het die meehielpen aan de situaties die je lessen gaf om verder te groeien.

Overgave
Bij overgave denken we vaak al snel aan je willoos laten meeslepen met het water van de wilde rivier des levens, maar dat is het niet.

Je overgeven aan het leven is de kleur van liefde die zegt dat we van het leven houden, die ons de schoonheid kan tonen in zelfs de slechtste situatie.

Bij overgave is het strijden voorbij en laten we alles op ons af komen om bewust te kiezen wat we willen en waarheen het gaat. Via overgave is het tonen van de andere kleuren van liefde makkelijker

Hoop
Zonder hoop staat alles stil.

Hoop is dan ook de kleur van liefde die alles in beweging houdt. Hoop geeft ons de kracht door moeilijke periodes heen te komen en de lessen ervan te leren, omdat we weten dat een periode een einde heeft en dat erna alles soepeler zal gaan. De zon schijnt altijd en door hoop te hebben, beseffen we dat. Zelfs als we de zon niet zien

Vertrouwen
Via hoop krijgen we vertrouwen. Je kan ook met gerust hart vertrouwen stellen in andere mensen, want het enige dat je kan overkomen is dat het vertrouwen geschonden wordt. Als dit gebeurt kan je gewoon weer vertrouwen geven, want het beschadigt ons op geen enkele wijze.

Vertrouw ook op jezelf en wie je bent, want je hebt alle gereedschappen die je nodig hebt om je leven in een hemel op aarde te maken. Vertrouw erop dat je die gereedschappen op het juiste moment gebruikt en dat ze je altijd in de richting brengen van de volgende les voor je groei.

Vertrouwen is de kleur van liefde die ons rust geeft, waardoor we liefde geven op momenten die we eerst ondenkbaar achtten.

Eenheid
Eenheid is de kleur van liefde die geen werkwoord is, omdat er al eenheid is. Deze kleur kan je voelen en uitdragen als je deze kleur erkent. Door de andere kleuren van liefde te tonen aan jezelf en de omgeving erken je de eenheid van alles.

We zijn allen één, voortkomend uit de bron van het leven.

Zoals je ziet, zijn dit lang niet alle kleuren van het liefdesspectrum, maar wel de, in mijn ogen, belangrijkste die ons in staat stelt op een liefdevolle manier met onszelf en de omgeving en het leven om te gaan. Laat deze prachtige kleuren van liefde aan jezelf zien zodat ze via jouw persoon de wereld kunnen kleuren om alles mooier te maken.

Accepteer de liefde, want je bent het waard om van te houden. Toon je begrip zodat je via compassie mededogen kan tonen naar de wereld en ze vergeeft zodra het nodig is.

Geef je over aan liefde en het leven zodat hoop en vertrouwen je de eenheid van alles kan laten ervaren.

Dualiteit is een illusie; Omarm je schaduw

Dit is geschreven voor het gratis online magazine Choicez life & mindstyle magazine

Het stond in de Januari-editie van 2011

---

Vrijwel iedereen heeft een schaduw in zich waar we delen van onszelf in verstoppen. We stoppen er onze dromen, wensen, eigenschappen en talenten die we als slecht, onmogelijk of onwenselijk zien. We schamen ons soms voor deze dingen en verstoppen het voor onszelf zodat we het niet zien. Laat staan dat we het durven te laten zien aan onze omgeving.

Soms zijn we er zelfs bang voor en proberen ervoor weg te rennen, maar wat in ons zit gaat altijd mee. En gelukkig maar, want wat we voor onszelf verbergen zijn vaak prachtige parels die na wat poetswerk kunnen glinsteren in het prachtige licht dat we zijn.

Het ontstaan van onze schaduw

We worden niet met een schaduw in ons geboren. Deze ontstaat tijdens ons leven, gecreëerd door onszelf op het moment dat we over dualiteit leren. Al vroeg wordt ons geleerd over goed en slecht, wat mag en niet mag en over donker en licht. Dit blijft allemaal buiten ons tot de omgeving ons verteld wat slecht aan je is.

Een nieuwsgierig kind met veel vragen wordt verteld niet zoveel te vragen en met zuchten en andere vormen van irritatie wordt kenbaar gemaakt dat vragen stellen onwenselijk is en hup, vragen stellen gaat de schaduw in. Een jongen wordt verteld dat ballet voor mietjes is en hop, het talent voor dansen gaat de schaduw in.

De omgeving vertelt ons steeds weer wat zij van iets vinden en omdat we graag geaccepteerd willen worden, stoppen we al vroeg in onze jeugd de delen die dit tegenhouden in onze schaduw. Degene die er tegen in gaan wordt koppig of eigenwijs genoemd. Eigenschappen die na concessies ook de schaduw in gaan.

We kunnen zeggen dat de omgeving de schaduw creëerde of dat we het zelf creëerde, maar de eigenlijke veroorzaker is dualiteit.

Dualiteit is een illusie

Dualiteit laat ons twee mogelijkheden zien waar we tussen kunnen kiezen zoals goed en slecht, dag en nacht, etc. Vaak hebben we overtuigingen die ons maar één van deze twee laat kiezen ook al weten we dat de medaille twee kanten heeft. Maar dualiteit is een illusie en in werkelijkheid hebben we een onbeperkte keuze mogelijkheid tussen de twee mogelijkheden die dualiteit ons laat zien. Tussen dag en nacht liggen vele gradaties als de ene veranderd in de andere. Als het hier nacht is, is het ergens anders dag terwijl de zon de hele dag door blijft schijnen. Al het slechte heeft een goede kant en andersom.

Met andere woorden; Dat wat ons verteld is, dat slecht aan ons is waardoor we het wegstopten, heeft goede kanten en kan zelfs gewoon goed zijn voor ons. Wat als ijdelheid gezien wordt kan ook als een goede persoonlijke verzorging gezien worden. Wat als eigenwijs wordt bestempeld betekent ook dat je vertrouwd op je eigen kennis en waarheid. Koppig betekent meestal gewoon dat je de dingen op je eigen manier wil doen. Is het slecht, goed of ergens er tussen in? De enige die dat bepaalt ben jij

Omdat dualiteit ons laat denken dat we licht en schaduw in ons hebben, kunnen we iets in de schaduw verstoppen, maar gelukkig is de schaduw een illusie en kunnen we hetgeen we voor onszelf verstoppen makkelijk terug vinden.

Wat heb je verstopt?

Om erachter te komen wat we voor onszelf verstoppen, kunnen we in ons verleden gaan graven tot we datgene tegenkomen. Maar omdat tijd net als dualiteit een illusie is, hoeven we niet terug de tijd in om ze te ontdekken. In ons dagelijks leven komen we alles wat we voor onszelf verstoppen steeds tegen omdat je licht ook je schaduwkant belicht. Als een mol die zijn kop af en toe boven de grond uit steekt, laten we steeds aan onszelf zien wat we als slecht bestempelen om het vervolgens snel weer de schaduw in te duwen. Dit zijn de momenten dat we ze kunnen herontdekken en opnieuw kunnen beoordelen.

Regelmatig zien of ervaren we iets dat ons onze dromen laat zien die we onmogelijk achten. Steeds weer komen we in situaties terecht die onze verborgen talenten toont. De eigenschappen die we hebben, maar als ‘slecht’ bestempelen gebruiken we ongemerkt.

Als we in ons huidige leven goed opletten, komen we vanzelf achter alles dat we in onze schaduw verstoppen en kunnen het weer bewust gebruiken.

Je schaduw gebruiken

Nu kan het lijken alsof je schaduwkant slecht is en dat het dient te verdwijnen. Maar je kan het ook als wisselbestand gebruiken. We komen regelmatig kanten van onszelf tegen die we op dat moment liever even niet zien en je schaduw komt dan van pas. En ook al zien we het niet, hetgeen we in onze schaduw zetten verdwijnt niet en kan op elk gewenst moment eruit gehaald worden om het in een ander licht te zien. Een droom kan op dit moment onbereikbaar lijken en je kan jezelf blijven frustreren met dat beeld. In de schaduw heb je daar minder last van en zodra je de mogelijkheden van je droom ziet, is het zo weer uit de schaduw gehaald.

Maar gebruik je schaduw bewust en laat je omgeving niet bepalen wat er in gezet moet worden. Het is jouw schaduw, dus jij bepaalt!

Veel mensen hebben in hun schaduw dingen staan die verstopt zijn omdat de omgeving dat wil of uit angst dat de omgeving het belachelijk zou maken. Zo zijn velen met ‘paranormale’ gaves die dit diep in hun verbergen uit angst uitgelachen of verstoten te worden. Vele dromen liggen stof te verzamelen in de schaduw omdat men is verteld dat ze onmogelijk zijn of er geen geld mee te verdienen is. Veel talenten zitten ongebruikt te wachten op hun kans.

En dat is zonde.

Pak dus je spiegeltje en buig je licht af naar je donkere hoeken en zie welke juwelen je verstopt hebt voor jezelf. Bekijk ze goed en stof ze af. Staan ze terecht in je schaduw?

Weeralarm door meeuwen

 Tijd om eens wat ervaringen uit mijn dagelijks leven op m'n blog te zetten.
Deze is alweer van enkele dagen geleden, maar wil hem toch met jullie delen:


Een angstige kreet doorkliefde de buurt.
Het klonk nog een keer en nog een keer. Het bleek een jonge meeuw te zijn, die vluchtte voor iets. Ik keek erdoor op van mijn computerscherm en vroeg me af waar hij bang voor was.
Was hij gewond? Wordt zijn nest aangevallen? En meer van die vragen schoten door mijn hoofd.
 
Het antwoord kwam al snel toen een oudere meeuw overvloog en hard een alarmsignaal krijste op een regelmatig tempo alsof er een autoalarm afging.
“Er is iets in aantocht” kwam gelijk in mijn gedachten en ik stond op om uit het raam te kijken. Pikzwart was de lucht ten zuiden van mijn huis en het werd duidelijk waar de meeuwen voor waarschuwden. Ik deed mijn raam dicht en amper een paar seconden later begon de hemel open te breken en ging het met bakken tegelijk te regenen.
 
In gedachte dankte ik de meeuwen voor hun waarschuwing.
Mijn raam was net op tijd dicht.

Energie; Balans behouden

Dit is geschreven voor het gratis online magazine Choicez life & mindstyle magazine

Het stond in de december-editie van 2010

---

 

 

Energie is neutraal tot er iets mee gebeurt. Maar omdat energie altijd in beweging is, is neutrale energie nergens te vinden, want de beweging van energie komt omdat er iets mee gebeurt. Energie is overal aanwezig, omdat alles uit energie bestaat; Je lichaam, de lucht om je heen, je huis, je gedachtes, emoties, alles in ons en buiten ons. Leuk om te weten maar verder kan je er niks mee. Of toch wel?

Je lichaam en energie

We geven ons lichaam voeding om het energie te geven voor onze dagelijkse bezigheden. Maar er gebeurt nog veel meer in ons lichaam met energie. In ons is een basis van energie die bepaalt wie we zijn: onze persoonlijkheid. Als je in balans bent, kan deze energie vrijelijk door je heen stromen om de buitenwereld te laten zien wie je werkelijk bent via gedachtes en emoties. Vaak wordt deze balans verstoort door allerlei invloeden van buiten af, maar ook door ons zelf. De belangrijkste schakel tussen ons zelf en de wereld om ons heen is je hartchakra. Deze zit ietsje boven je solar plexus.

Emoties en gedachtes; Omgeving

Iedereen heeft emoties en gedachtes bij zich en zonder het te beseffen komen deze onze eigen energie binnen. De manier waarop we ermee omgaan bepaalt of we uit balans raken en hoever. Meestal raken we maar een beetje uit balans en is het al snel herstelt, maar als dit vaak gebeurt op een dag, dan kom je uitgeput thuis omdat het energie kost steeds de balans te herstellen. Uit balans raken door onze omgeving gebeurt sneller dan we denken en er zijn vele verschillende redenen dat het gebeurt.

Stel je zit een kopje koffie te drinken in je pauze op werk en je collega begint te klagen over werk, weer, het nieuws of andere dingen. Sociaal als we zijn gaan we vaak mee in deze energie van klagen. Op dat moment ben je al uit balans geraakt. Het klagen zelf heeft een emotionele lading en door er in mee te gaan, verander je de energie in je.

Emotionele uitbarstingen als verdriet, boosheid, irritatie en dat soort dingen in je omgeving, kunnen je ook uit balans brengen. Soms hoef je er niet eens in mee te doen om uit balans te raken als de emotie heftig genoeg is.

Manipulatie door je omgeving is een veel voorkomende reden voor het uit balans raken. Meestal gebeurt dit geheel onbewust door je omgeving. Men wil iets dat je doet of juist iets niet doet. Men wil iets aan je veranderen of je mening over iets beïnvloeden. Door deze energetische duwtjes proberen ze je te sturen zonder rekening te houden met wat jij wil. Of je er nu mee in gaat of er juist tegen in, het haalt je uit balans

Nieuwsberichten in de krant of op het journaal roepen allerlei emoties bij ons op en ook de situaties en gebeurtenissen in onze directe omgeving

Emoties en gedachtes; Je zelf

We kunnen wijzen naar de omgeving en hun de schuld geven van je uit balans raken, maar als we eerlijk zijn, zijn wij degene die onszelf uit balans laten halen door de omgeving. We gaan zelf mee in klaaggedrag. We gaan zelf mee in de emoties van anderen. We laten ons zelf door de media door allerlei emoties heen gaan. En we laten ons zelf meegaan in manipulaties of vechten er tegen. We doen het allemaal zelf en aan het eind van de dag ben je moe of zelfs uitgeput

Balans is centreren

Nu kunnen we onszelf op gaan sluiten in een kamer of als een kluizenaar gaan leven, maar dat zou saai zijn. We kunnen ook met al deze verschillende energieën die dagelijks op ons af komen leren omgaan.

Vanuit verschillende hoeken komt het advies gecentreerd te blijven, maar voor de meeste mensen is dat een abstracte kreet waar men niks mee kan. Toch wil ik dat advies ook geven, want centreren is balans behouden. Maar hoe doe je dat?

We kennen allemaal wel de verdedigende houding die iemand aanneemt door de armen voor zich te kruizen. Je geeft daarmee met je lichaamstaal aan dat je in verdediging bent geschoten. Tegelijkertijd scherm je op die manier je hartchakra af met je armen en de energie van buiten kan dan jouw eigen energie niet beïnvloeden. Maar meestal willen we eigenlijk niet aan de ander laten merken dat je in verdediging bent gegaan en in verdediging schieten is op zichzelf al een emotie die je uit balans kan halen. Als je toch in een situatie komt waarbij je je eigen energie wil afschermen van energieën van buiten af (heftige emotionele uitbarstingen bijv.) kan je ook even met je rechterhand aan je linkerschouder krabbelen of op een andere manier je hand of arm voor je hartchakra houden.

Maar centreren gaat eigenlijk om onaangeroerd te blijven. Onze menselijke natuur is emphatie. We willen meeleven en tonen dat we met anderen mee voelen. Volkomen ongeroerd blijven als iemand verdriet heeft is zoiets als een ijsblok zijn, harteloos en kil en dat lijkt ons niet de bedoeling. Gedeelde smart is halve smart zegt men dan, maar eigenlijk haal je de smart niet weg als je de smart van de ander op je neemt. Iemand met verdriet is het beste geholpen met een oprecht luisterend oor en begrip. Hiervoor hoef je niet mee te gaan in de emotie van de ander. Je hoeft er alleen maar te zijn voor die persoon en eventueel je schouder aanbieden om op uit te huilen. Je toont daarmee liefde voor je medemens zonder dat de emoties je uit balans haalt.

Met begrip tonen kan je ook op een sociale manier met klagen omgaan zonder met diegene mee te gaan klagen. Vanuit die positie kan je zelfs de klagende persoon laten zien welke positieve kanten eraan zit zonder deze te beledigen of op een andere manier tegen je in het harnas te jagen.

Met andere emoties in je omgeving is begrip tonen steeds de sleutel die je balans behoudt en zelfs de kracht heeft de ander weer in balans te krijgen. Belangrijk is in ieder geval dat je niet mee gaat in de emoties, want als je iets van buiten jezelf naar je toe trekt stap je uit je eigen centrum.

Voor manipulaties geldt dat je accepteert dat de persoon in kwestie deze mening heeft. Je hoeft de mening niet te delen, maar je hoeft ook deze mening niet te bestrijden als de mening niet bij je past.

Begrip en acceptatie zorgt ervoor dat wat buiten je afspeelt buiten je blijft, waardoor je in je centrum blijft van wie je bent en je balans in stand blijft.